ไม่ต้องชวนกันไปดูผีเสื้อที่ไหนไกล เพราะที่ #AriAround มีผีเสื้อให้คุณตามหา คาแร็กเตอร์จากฝีมือของศิลปินสาว คุณโบ พัดชา
“ผีเสื้อผู้หญิงตัวนี้ของโบ เป็นคาแร็กเตอร์ที่วาดไว้นานแล้วเหมือนกัน เรารู้สึกว่าคาแร็กเตอร์นี้มันออกมาจากจิตใจเรา เป็นตัวที่ร่างเริง เหมือนกับสำนวนที่บอกว่า Butterflies in Stomach รู้สึกเหมือนผีเสื้อบินวนอยู่ในท้อง เวลาที่เราอยู่ตรงนี้ มันก็มีความสุข หรือเวลาได้เจออะไรใหม่ๆ สถานการณ์ใหม่ๆ หรือเจอคนใหม่ๆ เลยอยากเอาคาแร็กเตอร์ตัวนี้ไปเชื่อมโยงกับงาน #BKKDW2021 ครั้งนี้”
ผีเสื้อตัวนี้ถูกปลดปล่อยความสุขจากภายในท้องและภายในจิตใจของเรา ออกโบยบินไปบนท้องฟ้าของอารีย์ผ่านประสบการณ์ความสนุกที่ทางทีม AriAround เตรียมไว้ให้สำหรับทุกคน ซึ่งก็เหมือนกับที่คุณโบอยากเห็นคาแร็กเตอร์ของเธอโบยบินขึ้นไปบนท้องฟ้า พลางเกาะพักบนเสาไฟฟ้า!
อยากเห็นเขาอยู่บนเสาไฟฟ้า เพราะเป็นเหมือนตัวที่ดูขยับไปบินไป ฉับไว แล้วพออยู่ที่สูงก็จะได้กวาดตามองไปทั่วๆ
ลองคิดภาพว่าตัวเองได้ติดตามผีเสื้อตัวนี้ที่บินไปทั่วย่านอารีย์ และพาบินย้อนกลับไปฟังเรื่องราวตั้งแต่สมัยคุณทวดของคุณโบมาเริ่มตั้งครอบครัวที่นี่
“บ้านตรงนี้ที่โบอยู่ ก็คืออยู่ตั้งแต่รุ่นคุณทวดสมัยยังเป็นทุ่งนาอยู่เลย แล้วก็อยู่กันมายาวตั้งแต่คุณทวด คุณยาย คุณแม่ เป็นครอบครัวใหญ่ แล้วเราก็เกิดอยู่บ้านนี้มาตลอด โรงเรียนอนุบาลก็อยู่แถวนี้ นั่งรถประมาณ 5 นาทีก็ถึง จนตอนนี้มีลูกแล้ว ก็ยังอยู่ตรงนี้ ให้ลูกอยู่โรงเรียนแถวนี้เหมือนกัน”
ถึงจะเกิด เรียน เติบโต ทำงาน และใช้ชีวิตประจำวันในย่านนี้มาตลอด แต่ทุกวันของการอยู่อาศัยในย่านอารีย์กับครอบครัวเป็นความสุขของเธออยู่เสมอ ไม่มีเบื่อ
เพราะรู้สึกว่าย่านนี้มีทุกอย่างที่ต้องการอย่างน่าฉงน เพราะไม่ถึง 15 นาทีก็ถึงสวนจตุจักรแล้ว ตอนนี้ก็มีรถไฟฟ้าซึ่งก็ใกล้มาก มีทุกอย่างที่ต้องการ อย่างเราชอบวาดรูป ทำงานกับลูก มันก็มีร้านเครื่องเขียน อย่างสมัยก่อนก็จะมีร้านนึงที่ของครบ เรารู้สึกว่าไม่ต้องไปไหนแล้ว ทุกอย่างมีตรงนี้
“ด้วยความที่โบอยู่ตรงนี้มานาน เราก็เห็นความเปลี่ยนแปลงของมันตั้งแต่รุ่นสมัยที่เราเป็นเด็กมาจนถึงปัจจุบัน ถึงตรงที่โบอยู่จะไม่ใช่หมู่บ้านก็จริง แต่ด้วยความที่อยู่มานานมันทำให้เรารู้จักทุกคนรอบตัว เดินไปไหนคนก็ทักกันตลอด คนนั้นลูกบ้านนี้ วินมอเตอร์ไซค์ หรือรถซาเล้ง กับอีกสิ่งหนึ่งที่รู้สึก ด้วยความที่อยู่มานาน เราก็จะรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลง ร้านเดิมที่เคยเห็นกลายเป็นอาคาร หรือธรรมชาติที่มันควรจะยังมีอยู่ มันก็หายไป”
แน่นอนว่าความเปลี่ยนแปลงจะต้องดำเนินต่อไปตามวิสัยของพื้นที่เมือง จนถึงตอนนี้ในรุ่นลูกชายของคุณโบ เธอก็หวังให้ความเจริญได้มอบคุณภาพชีวิตที่ดีสำหรับทุกคน
“ถ้าเป็นความอยากส่วนตัวของเรา จริงๆ ไม่อยากให้ตรงนี้เป็นตึกสูงมาก หรือถ้าหากต้องพัฒนาไปมากสุด อยากให้เป็นตึกประมาณแค่ 8 ชั้น เพราะเรารู้สึกว่ามันไม่เหมาะกับพื้นที่บริเวณนี้”
อีกเรื่องที่อยากให้มีคือการจัดการขยะอย่างเป็นระบบ อาจจะเริ่มจากชุมชนเล็กๆ ก่อน พื้นที่ไม่ต้องกว้างมาก แล้วทำให้เป็นคอมมูนิตี้ที่แยกขยะได้อย่างสมบูรณ์ นี่ก็เป็นสิ่งที่อยากจะเห็น ทำ และอยากให้เกิดขึ้น
